Ga naar de inhoud

De pandemie: hoe kwamen wij deze door?

De corona-pandemie, er is al veel over verteld, gezegd, gevraagd en geschreeuwd. Maar hoe kwamen wij deze door? We zijn nu 2,5 jaar verder, het is er nog steeds, alleen hebben we minder maatregelen waar we ons aan dienen te houden. Die tijd zijn we toch maar mooi doorgekomen. Hoe wij dat hebben gedaan? De pandemie: hoe kwamen wij deze door?

Begin maart 2020 werd het allemaal serieus. We kregen te horen dat we veel dingen niet meer mochten. Om te beginnen hoorde we vlak voor mijn verjaardag dat je niet meer visite mocht ontvangen. Dus mijn verjaardag kon niet door gaan. We wilde toch niet op ons geweten hebben dat vaders, moeder, zus ,zwager en nichtje ziek waren geworden door/bij ons?! We besloten elkaar dus niet meer te zien. Dat heeft een hele hoop pijn gedaan en het was erg lastig uit te leggen aan Feline… Maar we moesten wel.

verjaardag van mijn vader vieren
verjaardag van mijn vader digitaal vieren

Doordat we veel thuis zaten met z’n allen, alle winkels dicht waren en je kinderen niet meer mee mocht nemen naar de supermarkt, had je weinig om handen. Je kon niet even op een woensdag middag naar de winkel of naar de kringloop. Feline kwam thuis te zitten van school, want die waren ook dicht. Vanuit school kwamen er niet heel veel uitdagingen voor ons slimme meisje van toen 4. Ze had nog geen heel jaar school meegemaakt en moest in groep 1 noodgedwongen door haar ouders les gegeven worden. Zo kom ik gelijk bij mijn eerste leermoment.

Ik word nooit juffrouw.

Hoe veel ik ook van onze dochter houd, ik ben geen ster in lesgeven. Ik kan er slecht tegen als ze me niet begrijpt, als ze niet op zit te letten of als ze er geen zin in heeft. En als ik dat al bij 1 kind heb, hoe zou het dan gaan bij 30 stuks? Ik verwacht dat ik dan de juf van de school zou zijn waar iedereen een hekel aan heeft. Ouders zullen gesprekken met me willen voeren en dan zou ik alleen maar vertellen hoe achterlijk hun kind is. Nee. Laten we dat maar niet doen.

Corona-hobby

Doordat er niet veel vertier elders te vinden was, moest je thuis meer gaan doen. Mensen kregen spontaan gekke hobby’s. Zo ik dus ook. Ik had ineens een drone gekocht. Dat zou het zijn! Ik had wilde plannen om films te gaan maken met dat ding. Ik zou daar een extra baan mee kunnen creëren. Maar ik ging natuurlijk niet gelijk voor de duurste variant. Ik kocht een wat goedkopere om het uit te proberen. Na de 3e keer dat dat ding ergens in de bosjes was beland was ik het zat. Ik maakte er mooie foto’s van en dat ding kreeg een mooi plaatsje op marktplaats. Klaar ermee. Binnen een korte tijd was de drone verkocht. Meer mensen hadden hetzelfde idee. Gelukkig maar.

Ik kreeg nog een hobby. Ik ging puzzelen. Om makkelijk te beginnen kocht ik gelijk een puzzel van 1000 stukjes. Binnen een paar avonden had ik de puzzel klaar. Next!

Ik ging schilderen. Schilderen op nummer wel te verstaan. Ik heb erg veel schilderijen gemaakt en een paar hangen er in huis. De rest ligt opgeborgen boven. Omdat ik er geen bestemming meer voor had, ben ik hier ook maar mee gestopt.

Uiteindelijk ben ik mondkapjes gaan maken. Eerst voor mensen die in de zorg werkte, gratis. Maar aangezien ik het geld ook niet op mijn rug heb groeien ben ik ze toen gaan verkopen. In de leukste kleurtjes en printjes maakte ik ze. En het liep best prima! Doordat je ze kon wassen kon je ze hergebruiken. Ook daar ben ik uiteindelijk mee gestopt. Mensen waren verzadigd en het was niet meer nodig volgens de overheid.

Wandelen

Iedereen weet dat het goed voor je is om te bewegen. Ik ben niet een type dat in de sportschool te vinden is of bij yoga-klasjes. Op mijn werk beweeg ik veel, maar door corona en de lockdowns gingen de beurzen allemaal niet meer door. Dus daar haalde ik mijn beweging niet meer uit. Ik besloot te gaan lopen. In alle vroegte, als iedereen thuis nog lag te slapen. Hele afstanden liep ik door het Jagersveld bij ons om de hoek. Stiekem was dat best lekker. Waarom ik er mee gestopt ben? Geen idee…

Buitenkeuken maken

Achter in onze tuin wilde we al een hele tijd een buitenkeuken met schuur. Na erg veel zoeken, bellen en winkel-afspraken hadden we onze ultieme buitenkeuken gevonden en besteld. We gingen deze zelf monteren met hulp van onze vaders en moeder. Erg gaaf was dit! En wat een mooi resultaat hè?! We zijn er nog steeds super blij mee!

Prik-angst

Toen er een vaccin op de markt kwam en wij in aanmerking kwamen om deze te halen heb ik een afspraak gemaakt. Ik heb erge prik-angst en ben erachter gekomen dat die nog lang niet weg is! De eerste keer ging Bas met me mee. Helaas ging dat de 2e keer echt niet lukken. Ik ben alleen gegaan en heb het geflikt! Super trots was ik! De 3e keer ben ik ook alleen gegaan. Dit keer was het in de RAI. Op een zaterdagochtend ben ik er in mijn eentje naar toe gegaan. Omdat ik de omgeving op mijn duimpje ken, vond ik het iets minder spannend. Maar dan nog had ik last van mijn angst voor naalden. Ik werd geholpen door lieve mensen, had uitgelegd dat ik het vreselijk vind, en zij hebben mij er doorheen geholpen.

Corona vaccinatie

Lees ook: 25 feiten over mij die je nog niet wist

Ziekhuisbezoeken

In november 2020 kwam mijn moeder in het ziekenhuis terecht. Door de maatregelen tijdens de pandemie mocht er eigenlijk maar 1 persoon bij haar. Je mocht niet afwisselen. Maar omdat het echt kantje boord was of ze het zou overleven, werd er een uitzondering gemaakt. Mijn zus, vader en ik mochten de hele avond bij haar blijven. Super fijn was dat! Alleen de dagen erna ging het er iets anders aan toe… We hebben toen besloten afspraken te maken wie op welke dagen naar haar toe kon. Uiteindelijk zijn we die tijd ook doorgekomen en werd het iets makkelijker toen ze in het revalidatiecentrum lag.

Toen ze weer thuis was en af en toe weer met spoed opgehaald werd door de ambulance ging het lastiger. Wanneer ik als eerste aankwam bij de spoedeisende hulp, mocht mijn vader niet meer naar zijn vrouw toe… Meerdere keren hebben ze een oogje dichtgeknepen. Maar fijn was het niet. Toen ik voor mezelf naar de huisartsenpost moest merkte je dat het erg druk was in het ziekenhuis. De wachttijden waren vele malen langer dan normaal. Zat je dan, met je mondkapje op… Toen we begin dit jaar naar het ziekenhuis gingen met Feline omdat zij een acute blindedarmontsteking had, mocht alleen op de kinderafdeling beide ouders mee.

Vakantie

Tussen kerst en oud en nieuw zijn wij afgelopen jaar naar Berlijn geweest. Omdat Feline niet gevaccineerd was moest zij elke 24 uur getest worden. Ons meisje onderging dit super goed! Wat waren we trots op haar!!! Ook in de zomervakantie hebben we leuke dingen gedaan. Er werden overal leuke initiatieven bedacht. Wij zijn naar de Amsterdamse Zomer geweest voor een optreden van Juf Roos. Feline vond het fantastisch!

Lees ook: Mijn favoriete vakantiebestemming

Voor de rest zijn wij de echte lockdowns doorgekomen door thuis concerten op de televisie te streamen. Met mooi weer samen met de buren buiten te zitten en de kinderen lekker laten spelen. Zelfs eten deden we gezamenlijk. Verjaardagen werden digitaal gevierd en we waren blij dat we af en toe naar het werk konden om onder het thuisonderwijs uit te komen. Ik hoop dat we nooit meer teruggaan naar zo’n rottijd als toen. We zijn er door gekomen, maar ik vind het fijn dat we nu geen avondklok meer hebben en dat we gewoon naar de winkel kunnen als je daar zin in hebt. Gelukkig draaien de beurzen ook weer volop en hebben we weer genoeg werk!

Hoe zijn jullie de pandemie doorgekomen? Hebben jullie gekke hobby’s gehad waarmee je was begonnen in de lockdown?

Liefs, Linda
De pandemie: hoe kwamen wij deze door?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.